Dag 9 & 10: “Kerstvakantie”

Omdat het kerst is, hebben we twee dagen vrij gekregen. Iedereen is er blij om, maar ik eigenlijk niet zo. Ik ben hier gekomen om te sporten, niet om vrij te hebben. En ik vier toch geen kerst, dus ik zou liever trainen, haha. Op woensdag ren ik daarom 2x een paar rondjes om de school. Ik ben nog steeds superlangzaam, maar ik begin in de flow te komen. ’s Avonds vraagt Aburry (uit Lebanon) hoe het ging. “Get a life!” roept Julian (de Duitser). “Well at least I was nice and warm,” antwoord ik. “It was real nice and warm all day in my bed as well,” grapt Andrew (uit de UK). “You know why I had to run, Aburry?” vraag ik even later. “No, why?” “Yesterday you had a conversation with Richard about which one of you is the slowest when we run. Remember that?”. Hij knikt. Aburry had gezegd dat hij hoopte dat er een new guy zou komen ‘that would make him look good’, en vervolgens was Richard gearriveerd, die in veel slechtere conditie was dan Aburry. “Yeah, I remember,” zegt hij. Ik ben aan het opbouwen naar een grap. Toen de kern van de grap mij te binnen schoot moest ik zelf erg lachen. Ik heb er de hele middag over nagedacht hoe ik het zou brengen. Twee rondjes om de school en toen dacht ik dat hem had geperfectioneerd. “You two were arguing about which one of you runs slowest, but I run wayyyy slower than both of you. You know what that means? That means that I’m too slow to rank as the slowest person.” Ik vind het een goeie grap van mezelf. Een beetje zelfspot. Maar in plaats van een bulderend gelach, krijg ik blikken vol medelijden toegeworpen. “Aww, Terya don’t say that,” zegt Devina. Richard kijkt me vol medelijden en begrip aan. Ugh. ‘Come on guys, I’m a GIRL, not a porcelain doll that will break if you laugh at it!’ wil ik roepen. Maar het is al te laat. Iedereen heeft zijn eigen gesprek al hervat en het moment is voorbij. Zucht. Geen carrière als stand-up comedian voor mij, dat is wel weer duidelijk, haha.

Donderdag wil ik ook weer gaan rennen. Maar Richard herinnert me eraan dat ik nog steeds injured ben en dat vrijdag de 10km run is. Hij raadt me aan om rust te nemen, zodat m’n benen klaar zijn voor de vrijdag. Donderdag doe ik dus vrij weinig, behalve de was en het herschikken van m’n kamer. Het zijn heerlijke dagen om te rusten, en m’n verrekte spier krijgt mooi de kans om te genezen.